คนมันมีหัวใจรักใครก็เป็น
ยิ่งได้มองเห็นเธอภาพเดิมก็ยิ่งวนซ้ำ
ในวันที่เรารักกัน แต่ก็ย้ำภาพเธอไป
ใจที่เจ็บวันนั้นก็ยังไม่ไหว
เลยทำเธอให้เสียใจ ทั้งที่ก็ทนฝืน
มองเธอที่มีน้ำตา
เกลียดที่รู้ ก็ยังจะทำ ตอกย้ำให้เธอช้ำทุกที
อยากจะหนี แต่ก็เหมือนเดินวนไม่เคยไปไหน
สุดท้ายฉันก็ต้องเจ็บ รักก็ต้องคอยเก็บ
อยากเดินจากไปก็ทำไม่ได้
ใจต้องซ่อนรักที่มีอยู่ ฝืนทนแทบไม่ไหว
ทรมานเมื่อเธอมีน้ำตา
ยิ่งเธอเจ็บเท่าไร ข้างในหัวใจฉันยิ่งอ่อนล้า
พยายามจะไม่รัก กลั้นน้ำตาบอกลา
แต่ไม่เคยทำได้จริงๆ สักที
อาจดูว่าไม่รัก ไม่เป็นอะไร
แต่ความจริงข้างในใจทุกครั้งที่ทำร้าย
ฉันก็ยิ่งปวดร้าวใจ เจ็บจนเกินจะพูดมัน
ยิ่งมองเธอเสียใจ ฉันก็ยิ่งพัง
พยายามลบคืนวัน ลบภาพที่เคยรัก
มันยิ่งกลับทำไม่ได้
เกลียดที่รู้ ก็ยังจะทำ ตอกย้ำให้เธอช้ำทุกที
อยากจะหนี แต่ก็เหมือนเดินวนไม่เคยไปไหน
สุดท้ายฉันก็ต้องเจ็บ รักก็ต้องคอยเก็บ
อยากเดินจากไปก็ทำไม่ได้
ใจต้องซ่อนรักที่มีอยู่ ฝืนทนแทบไม่ไหว
ทรมานเมื่อเธอมีน้ำตา
ยิ่งเธอเจ็บเท่าไร ข้างในหัวใจฉันยิ่งอ่อนล้า
พยายามจะไม่รัก กลั้นน้ำตาบอกลา
แต่ไม่เคยทำได้จริงๆ สักที
เกลียดที่รู้ ก็ยังจะทำ ตอกย้ำให้เธอช้ำทุกที
อยากจะหนี แต่ก็เหมือนเดินวนไม่เคยไปไหน
สุดท้ายฉันก็ต้องเจ็บ รักก็ต้องคอยเก็บ
อยากเดินจากไปก็ทำไม่ได้
ใจต้องซ่อนรักที่มีอยู่ ฝืนทนแทบไม่ไหว
ทรมานเมื่อเธอมีน้ำตา
ยิ่งเธอเจ็บเท่าไร ข้างในหัวใจฉันยิ่งอ่อนล้า
พยายามจะไม่รัก กลั้นน้ำตาบอกลา
แต่ไม่เคยทำได้จริงๆ สักที